Hybristofilia to inaczej pociąg seksualny do ludzi niebezpiecznych. Osoby dotknięte tą przypadłością zakochują się i pragną seksu z osobami, które dopuściły się poważnych przestępstw. Skąd biorą się takie fantazje i czy da się je wyleczyć? Sprawdź.
Powiedzenie, że „łobuz kocha mocniej” jest stare jak świat. Kobiety często wikłają się w związki z groźnymi mężczyznami, którzy są wobec nich agresywni, poniżają je i biją. W skrajnych przypadkach kobiety te dążą do osiągnięcia erotycznego spełnienia z osobami skazanymi za poważne zbrodnie. Wówczas mówi się o hybristofilii.
Czym jest hybristofilia?
Hybristofilia należy do zaburzeń preferencji seksualnych. W przypadku tej odmiany parafilii obiektem pożądania są osoby, które dopuściły się przestępstwa. Często pociąg seksualny jest tym większy, im straszniejsza była zbrodnia, którą popełnił obiekt westchnień. Hybristofilia najczęściej dotyka kobiety o trudnej przeszłości. Hybristofilki zakochują się w mordercach, gwałcicielach i innych zbrodniarzach. Zjawisko to potocznie określa się jako „syndrom Bonnie i Clyde’a”.
Termin ten do języka naukowego wprowadził w latach 50. XX wieku John Money. Psycholog z Nowej Zelandii zauważył wówczas, że tendencja do pożądania ludzi, którzy krzywdzą innych, przejawia się głównie u heteroseksualnych kobiet. Zastrzegł jednak, że hybristofilia może dotknąć także osoby o innej płci i orientacji seksualnej.
Hybristofilii nie umieszcza się w oficjalnych klasyfikacjach zaburzeń psychicznych, jednak nie oznacza to, że nie wymaga leczenia. Należy wówczas skupić się na przyczynach pociągu do przestępców, a nie na próbach stłumienia go.
Z czego wynika hybristofilia?
Kobiety, które określa się mianem hybristofilek, to najczęściej osoby zaburzone psychicznie wskutek przeżytych traum. Cechuje je zazwyczaj niskie poczucie własnej wartości i przeświadczenie, że przestępca jest jedyną osobą, która uważa je za wyjątkowe. Wiele z nich wierzy w to, że obiekt ich westchnień jest niebezpieczny tylko wobec innych, a ich samych nie spotka z jego strony żadna krzywda. Są wobec niego opiekuńcze i dobroduszne.
Tematem hybristofilii szczegółowo zajęła się Sheilia Isenberg. W książce „Women Who Love Men Who Kill” opisała typ kobiet najbardziej podatnych na urok skazanych przestępców oraz przyczyny tego typu tendencji. Autorka dostrzegła, że zazwyczaj urok zbrodniarzy działa na kobiety, które mają za sobą trudne dzieciństwo. W młodości mogły być bite, poniżane lub molestowane seksualnie. W dorosłym życiu dążą więc do związku z niebezpiecznym mężczyzną, który jest ujarzmiony, zamknięty w klatce, one zaś mogą kontrolować go z zewnątrz.
Jest to oczywiście tylko jedno z tłumaczeń tego typu skłonności. Psychologowie dostrzegają w hybristofilii przejaw pierwotnych instynktów, a więc poszukiwania przez kobiety samców alfa. Agresja przestępcy ma być przejawem jego siły i przewagi nad innymi.
Seksowny bad boy, czyli obraz niebezpiecznego mężczyzny w kulturze
Przyczyn hybristofilii należy doszukiwać się także w kulturze, która od zarania dziejów wmawia kobietom, że „łobuz kocha mocniej”, a zło jest seksowne i pociągające. W powieściach erotycznych oraz licznych popularnych filmach obiekt westchnień głównej bohaterki często jest osobą tajemniczą i niebezpieczną. Skrajnym przykładem jest tutaj słynna seria książek i filmów „365 dni”. Opowiada ona o kobiecie, która zakochuje się w swoim porywaczu i gwałcicielu. Popularną hybristofilką jest także Harley Quinn z komiksów DC, która zanim straciła głowę dla Jokera, była jego terapeutką w zakładzie psychiatrycznym. Do znanych postaci dotkniętych tym zaburzeniem zalicza się także zakochaną w Voldemorcie Bellatrix Lestrange.
Seryjni mordercy – ulubieńcy hybristofilek
Skrajnym przejawem hybristofilii jest pociąg do seryjnych morderców. Psychofanki mężczyzn skazanych za wielokrotne i często bardzo brutalne mordy i gwałty piszą do nich listy, odwiedzają ich, a nawet za nich wychodzą.
Do czołowych ulubieńców hybristofilek należeli Charles Manson, Ted Bundy, Richard Ramirez i Jeffrey Dahmer. Współcześnie coraz większy wianuszek fanek mają wokół siebie Luka Magnotta, Nikolas Cruz, James Holmes oraz Anders Breivik. W 2014 roku Jeremy Meeks, skazany przestępca z USA, został okrzyknięty najseksowniejszym więźniem na świecie, a jego zdjęcie z akt policyjnych stało się hitem internetu. Rok później mężczyzna rozpoczął karierę w modelingu.
Czy hybristofilię da się wyleczyć?
Pociąg do niebezpiecznych przestępców zagraża życiu i zdrowiu osoby zaburzonej, dlatego w takim przypadku warto poszukać specjalistycznej pomocy. Psycholog, seksuolog bądź psychiatra nie usunie samego pożądania. Zadaniem terapeuty jest w tym przypadku poznanie przyczyny hybristofilii i praca nad trudną przeszłością, co powinno zaowocować zdrowym i dojrzałym podejściem do seksu i związków.
Zobacz także:
- Hebefilia – pociąg seksualny do znacznie młodszych osób. Czym różni się od pedofilii i efebofilii?
- Abasiofilia – jak poradzić sobie z zaburzeniem?
- Froteryzm – ocieranie się jako źródło podniecenia seksualnego. Czy ocieractwo jest karalne?
- Raptofilia – jedna z niebezpiecznych parafilii polegająca na przyjemności czerpanej z gwałtu
- Aseksualizm, czyli brak popędu seksualnego. Kim są osoby aseksualne?
